ZELFCOMPASSIE EN ZELFKRITIEK
Zelfcompassie, wat is dat?
Bij mindfulness wordt er vaak gesproken over het belang van compassie of liefdevolle vriendelijkheid. Maar vaak zijn we voor een ander vriendelijker dan voor onszelf. Als jouw vriendin het moeilijk heeft, dan luister je naar haar en probeer je haar te steunen. Maar als we het zelf moeilijk hebben, dan ‘vinden’ we daar van alles van. Er is een soort innerlijke stem, die commentaar geeft. We moeten bijvoorbeeld stoer en sterk zijn of we kunnen onszelf op de kop geven omdat we iets fout gedaan hebben.
Zelfwaardering
In onze cultuur wordt er veel belang gehecht aan zelfwaardering. Dit omdat gebleken is dat mensen met een grotere zelfwaardering zich prettiger voelen. En wie wil dat nou niet? Veel psychologen zijn er dan ook mee bezig om de zelfwaardering van hun cliënten te vergroten. Maar we komen er steeds meer achter dat zelfwaardering ook een keerzijde heeft. Je raakt er bijvoorbeeld aan gewend. Wat eerst genoeg was, voldoet op een gegeven moment niet meer, het wordt dan gewoon. Maar je wil dat prettige gevoel terug en daardoor moet er meer van komen. Het moet groter en beter en voordat je het weet zijn we allemaal kleine rupsjes nooit genoeg.
Ook als je jezelf steeds vergelijkt met andere vrouwen, zullen er altijd vrouwen zijn die er mooier uitzien, een mooier huis hebben of een betere moeder zijn. Dus jezelf steeds vergelijken met anderen kan ertoe leiden dat je jezelf gaat bekritiseren waardoor je meer innerlijk lijden veroorzaakt. Maar we willen er nu juist voor zorgen dat er minder lijden in de wereld is. En het makkelijkst is om dan bij jezelf te beginnen.
Zelfcompassie
Bij zelfcompassie zorg je daarom juist goed voor jezelf ook als er iets moeilijks in je leven gebeurt. Mensen met veel zelfcompassie erkennen dat niemand perfect is en dat mislukken en het meemaken van moeilijkheden in het leven er nu eenmaal bij horen.Het leven loopt nu eenmaal wel eens anders dan je gedacht of gehoopt had. Wanneer je moeilijkheden uit de weg gaat of ertegen vecht, dan levert dat vaak stress, frustratie of zelfkritiek op. Maar als je jouw pijn en problemen onder ogen ziet, met zachtheid en begrip voor hoe jij er mee omgaat, dan steun je jezelf op een diep niveau en ben je jouw eigen beste vriendin.
Over al deze zaken schrijft Kristin Neff in haar boek, Zelfcompassie. Ze geeft in dit boek ook een oefening. Ik citeer:
“een eenvoudige manier om jezelf te koesteren en te troosten wanneer je je ellendig voelt, is jezelf zachtjes omhelzen of strelen. Aanvankelijk voelt dat een beetje raar aan, maar dat heeft je lichaam niet in de gaten. Dat reageert gewoon op het fysieke gebaar van genegenheid en zorg, zoals een baby reageert op een knuffel van zijn moeder. Onze huid is een onwaarschijnlijk gevoelig orgaan. Onderzoek heeft aangetoond dat bij fysieke aanrakingen oxytocine vrijkomt, een gevoel van veiligheid ontstaat, verdrietige gevoelens worden verzacht en de cardiovasculaire stressrespons afneemt.”
Persoonlijk vind ik jezelf omhelzen en strelen wel een beetje raar, maar ik moest wel meteen aan massage denken. Want ook dan komt er oxytocine vrij, waardoor verdrietige gevoelens worden verzacht en de stressrespons afneemt. Je zenuwstelsel wordt gekalmeerd. En als je tijdens de massage je gevoelens erkent met zelfcompassie, zal dit je emotioneel welbevinden vergroten. Je hoeft niet meer tegen je gevoel te vechten of het te onderdrukken en je lichaam kan tot rust komen. Dat is de kracht van Holos massagetherapie. Maar het is bovenal een fijne manier van bewust worden en goed voor jezelf zorgen.
0 Reacties